Majówka w Japonii. W poszukiwaniu kwitnących wiśni - Alpy Japońskie

Propozycji jest niewiele, bo słynne hanami odbywa się w większości miejsc w Japonii na przełomie marca i kwietnia. Jeśli przylecieliśmy miesiąc później i chcemy zobaczyć sakurę musimy wybrać się na wyspę Hokkaido lub w wysokie partie Alp Japońskich.

Moim ulubionym miejscem są Alpy Południowe z malowniczą Doliną Kiso.

3 godzinna podróż pociągiem ekspresowym Azusa zawiedzie nas z Tokyo do Matsumoto.

Matsumoto, jest niewielkim miasteczkiem położonym w prefekturze Nagano. Otoczone przez góry słynie z pięknych widoków, zamku oraz lokalnej kuchni.

Tuż obok znajduje się pas wysokich, liczących ponad 3000 m gór Hida, z najwyższym szczytem w regionie Hotakadake (3190 m n.p.m.).

Historia Matsumoto sięga XI wieku, kiedy miasto zostało stolicą prowincji Shinano. W XVI wieku wybudowano tam zamek, który współcześnie uznany jest za jeden z trzech najważniejszych w Japonii (obok Himeji i Kumamoto). Zamek przechodził z rąk do rąk. Na przestrzeni dziejów należał do sześciu wielkich rodów (Ishikawa, Ogasawara, Toda, Matsudaira, Hotta i Mizuno), stąd herby rodowe każdego z nich przyozdabiające dachy i latarnie. Baszta zamkowa, została zbudowana w XVI wieku i jest jedną z niewielu budowli, które przetrwały w niezmienionej formie do dnia dzisiejszego. Fasada budynku w odróżnieniu od większości japońskich fortec ma kolor czarny, dlatego zamek często nazywany jest „kruczym”. Obecnie zamek stanowi jedynie niewielką cześć oryginalnej budowli. Sotobori - zewnętrzna fosa miała ponad 2 km długości. Zamek składał się z 3 pierścieni oddzielonych fosami. Każda część miała swoje przeznaczenie. Sannomaru - trzeci, zewnętrzny pierścień -zamieszkiwany był przez rodziny samurajów. Ninomaru - drugi pierścień stanowił pałac oraz zabudowania gospodarcze. Honmaru - serce zamku, stanowiła pięciopiętrowa baszta tenshu z unikatowym pawilonem księżycowym oraz uchobori wewnętrzną fosa. Dzisiaj możemy podziwiać jedynie Honmaru. W zamku znajdziemy imponującą kolekcję broni oraz zbroi samurajskiej.

Zamek Matsumoto

Jeśli macie czas na lunch lub zostajecie na nocleg w Matsumoto polecam wybrać się do jednej z lokalnych restauracji. Region słynie z wielu potraw.

Toji Soba

Soba to makaron gryczany, serwowany zwykle na zimno z dodatkiem sosu sojowego, doprawionego wasabi, cebulką i startą rzepą daikon. W tym regionie sobę spożywa się także na ciepło. Ze względu na klimat - długie, mroźne zimy - mieszkańcy chętnie serwują sobę w towarzystwie ciepłej zupy z mięsem, lokalnymi warzywami, grzybami i górskimi jadalnymi roślinami takimi jak: kagomi (paprotnik), fukinoto (lapiężnik japoński) czy znana z naszych ogrodów kiboushi (funkia). Podawany na bambusowych tackach makaron macza się w gorącej zupie.

Sanzoku-yaki

Marynowany w czosnku i sosie sojowym kurczak, panierowany w mące ziemniaczanej, smażony w oleju i podawany z ryżem i warzywami.

Oyaki

Japońskie, okrągłe pierożki przygotowywane z mąki gryczanej z różnorakim nadzieniem na słodko, słono lub ostro. Ciasto przed gotowaniem na parze, smaży się z dwóch stron na żeliwnej patelni, nadając im charakterystyczny kształt i dwie „podpiekane” powierzchnie. W danych czasach zamiast gotować na parze, pierożki grillowano.

Basashi

To surowa konina, serwowana w kilku dedykowanych restauracjach oraz lokalnych tawernach isakaya. Wśród nich znajdziecie najsłynniejszą i najstarszą: Shinmiyoshi http://sinmiyoshi.com

Hachi no ko, Inago

Jest to propozycja, dla odważnych smakoszy. Hachi no ko (larwy pszczół), inago (koniki polne) to popularna, tradycyjna potrawa w górskich regionach Japonii. Mimo mało zachęcającego wyglądu są zaskakująco smaczne. Najczęściej smażone z dodatkiem sosu sojowego oraz miodu.

Restauracje serwujące wymienione powyżej dania znajdziecie w okolicach dworca kolejowego JR Matsumoto lub w pięknie zachowanej, tradycyjnej dzielnicy Nakamachi oraz tzw. „żabiej uliczce” (obie położone niedaleko zamku).

Matsumoto oferuje także coś dla miłośników japońskiej sztuki współczesnej. W tym mieście urodziła się słynna japońska artystka Yayoi Kusama. W miejskim muzeum sztuki znajdziecie obszerną wystawę poświęconą jej twórczości. Biorąc pod uwagę fakt, że bilety na jej wystawy czasowe rozchodzą się jak świeże bułeczki, odwiedzenie wystawy w Matsumoto może być jedyną szansą, by zobaczyć dzieła tej artystki.

30 km na południe od Matsumoto zaczyna się słynny szlak Nakasendo. W czasach Edo (XVI - XIX w), kiedy Japonią rządzili szogunowie z rodu Tokugawa, a Edo (dzisiejsze Tokyo) stało się głównym ośrodkiem rządowym wybudowano 5 głównych dróg łączących siedzibę szoguna z odległymi prowincjami. Wśród nich znalazła się Nakasendo, licząca ponad 500km droga przez góry łącząca cesarską stolicję Kyoto z Edo. Podróż trwała około 20 dni. Wzdłuż trasy wybudowano miasteczka pocztowe, które stanowiły także bazę noclegową dla podróżnych. W tej chwili jest ich 11, przy czym najpopularniejsze i najbardziej malownicze to: Narai, Magome i Tsumago. Szlak wiedzie przez wysokie góry, dziewicze lasy i uśpione wioski. W pobliżu znajduje się święta góra i drugi najwyższy czynny wulkan w Japonii: Ontake-san. Ze względu na fakt, że zarówno Nakasendo, jak i miasteczka pocztowe zostały objęte ochroną zabytków, możemy podziwiać te miejsca w niezmienionej od wieków postaci.

W zależności od tego jakim czasem dysponujecie można różnie zaplanować pobyt i zwiedzanie Nakasendo. Najbardziej malowniczą częścią trasy jest Dolina Kiso - Kisoji, na której zwiedzanie można poświęcić jeden dzień, a nawet cały tydzień. Okolica ma do zaoferowania nie tylko przepiękne, zabytkowe miasteczka, ale także imponujące szlaki do pieszych wędrówek.

Moją ulubioną trasą jest odcinek od stacji Nagiso, przez miasteczka Tsumago i Magome do Nakatsugawa. Całość można pokonać pieszo, dzieląc dystans na dwa dni z noclegiem. Zarówno Tsumago jak i Magome oferują tradycyjne miejsca noclegowe. Niektóre z nich są wyjątkowo czarujące. Zarządzane od pokoleń przez rodziny, pozwolą doświadczyć autentycznej japońskiej gościnności, tzw. omotenashi. Oprócz noclegu w tradycyjnym pokoju, gdzie na matach tatami zostaną przygotowane posłania, gospodarz zaoferuje nam także posiłek. Często podczas posiłku będą nam towarzyszyć inni turyści, a także członkowie rodziny. Dla tych, którzy wolą spać w bardziej komfortowych warunkach i zrelaksować się w źródłach termalnych proponujemy nocleg w pobliskich ryokanach.

Podczas pobytu w Tsumago, koniecznie powinniście odwiedzić Wakihonjin Okuya, budynek, który niegdyś służył jako miejsce noclegowe dla arystokracji oraz magazyn hurtowy. Na początku XIX wieku został odnowiony, ozdobiony przepięknym i wonnym drewnem hinoki (cyprys japoński). W głębi budynku znajdziecie muzeum historyczne.

W Magome warty odwiedzenia jest zabytkowy klasztor buddyjski pochodzący z XVI wieku. Został on założony przez pra, pra…, pradziada japońskiego pisarza Shimazakiego. Autor opisuje to miejsce w powieści Yoakemae, zaczynając od słynnego zdania (木曾路はすべて山の中である Kisoji wa subete yama no naka de aru, Całe Kosoji znajduje się w górach ).

Dla tych, którzy dysponują czasem polecam by spędzić przynajmniej jeden dzień na łonie natury, która w tych rejonach jest naprawdę imponująca. Wspomniany wcześniej wulkan Ontake, to nie lada gradka dla miłośników wspinaczki wysokogórskiej. Szlaki były zamknięte po ostatniej erupcji w 2014, ale w 2019 otwarto je na nowo. Na odcinku między wioską Ontake oraz Parkiem Narodowym Tanohara znajduje się przepiękny wodospad. Park Narodowy Akasawa Shizen, w którym znajdziecie tysiące liczących ponad 300 lat cyprysów stał się pierwszym miejscem w Japonii, gdzie stosuje się terapię leśną. Wyżyna Kaida, to miejsce, gdzie spotkacie lokalne dzikie konie - konie z Kiso - gatunek zagrożony wyginięciem. Wzdłuż rzeki Kiso, natraficie na kilka niesamowitych tworów natury. Wśród nich na pierwszym miejscu plasuje się przełom Nezame no Toko, z przepięknymi formacjami skalnymi oraz dolina Atera, gdzie można skorzystać z kąpieli w górskich potokach, z krystalicznie czystą, lazurową wodą.

Pobyt w Dolinie Kiso można przedłużyć o wycieczkę do regionu Hida i Takayama. Pierwszy słynnie z przepięknych tras wysokogórskich, drugi z XVII wiecznej starówki, wytwórni sake, rękodzieła oraz dorocznych festiwali.